صفحه ١١٩

حَتَّى إِذا رَأَوْا ما يُوعَدُونَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ ناصِراً وَ أَقَلُّ عَدَداً «24» قُلْ إِنْ أَدْرِي أَ قَرِيبٌ ما تُوعَدُونَ أَمْ يَجْعَلُ لَهُ رَبِّي أَمَداً «25»
 (آنان در غفلت و غرور به سر مى برند) تا وقتى كه آنچه را به آن تهديد مى شوند، ببينند، كه خواهند دانست چه كسى ياورش ضعيف تر و نفراتش كمتر است. بگو: من نمى دانم كه آيا آنچه وعده داده مى شويد نزديك است، يا پروردگارم براى تحقق آن مدتى (طولانى) قرار مى دهد.

نكته ها:
گروهى، افتخارشان به اين است كه بگويند: «نَحْنُ أَكْثَرُ أَمْوالًا وَ أَوْلاداً» مال و فرزند ما بيشتر است. «1» لذا قران مى فرمايد: در قيامت خواهند فهميد كه نه پول به كار آيد نه مال و ثروت.
ندانستن زمان قيامت، براى آماده بودن از يكسو و دلهره نداشتن از سوى ديگر مفيد است.  «قُلْ إِنْ أَدْرِي أَ قَرِيبٌ»

پيام ها:
1- گذشت زمان، مسائل را روشن مى كند. «حَتَّى إِذا رَأَوْا»
2- عاقبت، سرهاى متكبران به سنگ خواهد خورد. «حَتَّى إِذا رَأَوْا ما يُوعَدُونَ»
3- روز قيامت، روز ظهور ضعف و ناتوانى انسان و همه تكيه گاه هاى اوست.  «فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ ناصِراً وَ أَقَلُّ عَدَداً»
4- پيامبر هم بدون اراده الهى از آينده خبر ندارد. «قُلْ إِنْ أَدْرِي»
5- گفتن نمى دانم، عيب نيست. «قُلْ إِنْ أَدْرِي»