معارف بوک

نكته ها:
انسان داراى دو اجل است:
اجلى كه با عبادت و تقوا به تأخير و با گناه و خلاف جلو مى افتد.
اجل نهايى كه قابل تغيير نيست و نامش «أَجَلٍ مُسَمًّى» است.
امام صادق عليه السلام فرمودند: «يعيش الناس باحسانهم اكثر مما يعيشون باعمارهم و يموتون بذنوبهم اكثر مما يموتون بآجالهم» «1» بيشتر عمر مردم بخاطر احسان و بيشتر مرگ ها بخاطر گناهان است و كمتر كسى است كه عمر يا مرگش به طور طبيعى باشد.

پيام ها:
1- گناهان گذشته، با ايمان آوردن بخشيده مى شود. أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ ... يَغْفِرْ لَكُمْ مِنْ ذُنُوبِكُمْ
2- تنها بخشى از گناهان كه حق اللّه است، قابل بخشش است. «مِنْ ذُنُوبِكُمْ» (ولى حق الناس را بايد صاحب حق ببخشد.)
3- ايمان و عمل صالح، سبب طول عمر و دفع بلا مى شود. «يُؤَخِّرْكُمْ إِلى  أَجَلٍ»
4- علاقه به زندگى و كاميابى، خواسته اى طبيعى است كه پاداش خوبى ها قرار گرفته است. «يُؤَخِّرْكُمْ إِلى  أَجَلٍ»
5- عمر را نهايت و پايانى است و قابل تغيير نيست. «إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذا جاءَ لا يُؤَخَّرُ»