معارف بوک

در نگاه ديگر، تغيير مدار در تابستان و زمستان است كه مدار تابستان در شمال و مدار زمستان در جنوب است پس خورشيد، دو مشرق و دو مغرب دارد.
و در نگاه دقيق تر، هر روز يك نقطه طلوع و غروب دارد كه در واقع 365 مشرق و 365 مغرب مى شود. حديثى از حضرت على عليه السلام نيز مؤيّد اين معناست. «1»
همانند آيه 41، خداوند در آيات ديگر نيز كافران و مشركان و منافقان را تهديد كرده كه قادر است آنان را از ميان بردارد و بهتر از آنان را بياورد: «إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَ يَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ» «2»*، «إِنْ تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَيْرَكُمْ ثُمَّ لا يَكُونُوا أَمْثالَكُمْ» «3»
آيه 42 اين سوره، همانند آيه 83 سوره زخرف است. فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا ...
خروج از قبرها همراه با سراسيمگى است. «يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ سِراعاً» چنانكه در جاى ديگر مى فرمايد: «يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ كَأَنَّهُمْ جَرادٌ مُنْتَشِرٌ» «4» و يا «مِنَ الْأَجْداثِ إِلى  رَبِّهِمْ  يَنْسِلُونَ» «5»
 «نُصُبٍ» به علامتى گويند كه در راهها نصب مى شود تا راه گم نشود. البتّه برخى مفسّران با توجّه به آيه «وَ ما ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ» «6» كه در مورد قربانى كردن در پاى بت هاست، مراد از «نُصُبٍ» در اين آيه را نيز بت ها دانسته اند كه اين معنا از كلام خدا به دور است. «7»
در سوره قلم آيه 44 مى خوانيم: «فَذَرْنِي وَ مَنْ يُكَذِّبُ بِهذَا الْحَدِيثِ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لا يَعْلَمُونَ وَ أُمْلِي لَهُمْ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ» مرا با تكذيب كنندگان اين قرآن واگذار تا از جايى كه فكرش را هم نمى كنند آنها را با قهر خود مى گيريم و البتّه به آنان مهلت مى دهم و تدبير من قوى است.
جبهه گيرى در برابر پيامبر سبب ذلّت در دنيا: «يُحَادُّونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أُولئِكَ فِي الْأَذَلِّينَ» «8» و آخرت است. «تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ»