صفحه ٢٩

نفوذناپذير بود، آبى ذخيره نمى شد و اگر تمام زمين نفوذپذير بود، زمين به صورت باتلاق در مى آمد.
 «غور» به معناى فرورفتن در عمق است و «مَعِينٍ» به معناى آسان و روان است.
آخرين آيه به منزله تفسير آيه قبل است. در آيه 29 مى فرمايد: «قُلْ هُوَ الرَّحْمنُ» و در آيه  30، نمونه رحمت را آب روان، ذكر مى كند. در آيه اول مى فرمايد: بر او توكل كرديم و در آيه بعد مى فرمايد: دليل توكل بر او اين است كه اگر آب مورد نياز به زمين فرو رود، هيچ كس نمى تواند آن را بياورد.
امام باقر عليه السلام (در تأويل آيه) فرمود: اگر امام شما غايب باشد چه كسى براى شما امام ظاهر مى فرستد كه اخبار آسمان ها و زمين و حلال و حرام را براى شما بگويد؟ إِنْ أَصْبَحَ ماؤُكُمْ غَوْراً ... «1»

پيام ها:
1- پيامبر وظيفه دارد موضع خود را در برابر نااهلان اعلام كند. «قُلْ هُوَ الرَّحْمنُ»
2- در برابر كفّار، دو عامل ايمان و توكل وسيله نجات شماست. آمَنَّا ... تَوَكَّلْنا
3- توكّل، ثمره ايمان و ملازم آن است. آمَنَّا ... تَوَكَّلْنا
4- ايمان به سرچشمه رحمت ارزش دارد نه به بت هاى جامد. «هُوَ الرَّحْمنُ آمَنَّا»
5- با توكّل بر خداوند، كفّار آرزوى خود را به گور خواهند برد. عَلَيْهِ تَوَكَّلْنا فَسَتَعْلَمُونَ ...
6- پايان كار ملاك است نه آغاز آن. «فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ»
7- ابتدا زيربناى اعتقادى خود را محكم كنيد و بعد به تهديد دشمن بپردازيد.