سؤال: چرا بعد از آيات مربوط به بهشت نيز آيه «وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ» آمده است؟
پاسخ: شايد به خاطر آن كه حسرت محروميّت از نعمت هاى بهشت، خود بالاترين عذاب هاست.
پيام ها:
1- بهشت و دوزخ سايه هاى متفاوت دارند. ظِلٍّ ذِي ثَلاثِ شُعَبٍ ... فِي ظِلالٍ وَ عُيُونٍ
2- انسان تنوع طلب است و در بهشت، باغ ها، چشمه ها، ميوه ها، خوراكى ها و نهرها همه متنوّع اند. «فِي ظِلالٍ وَ عُيُونٍ وَ فَواكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ»
3- وجود آب و درخت در كنار هم، نشانه كاميابى كامل است. «فِي ظِلالٍ وَ عُيُونٍ»
4- محروميّت مؤمنان در دنيا، با كاميابى در قيامت جبران مى شود. «إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلالٍ وَ عُيُونٍ»
5- معاد جسمانى است و نعمت هاى آن متناسب با نيازهاى جسم بشرى. «وَ فَواكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ كُلُوا وَ اشْرَبُوا»
6- دريافت نعمت وابسته به عملكرد انسان است. «هَنِيئاً بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ»
7- خوردنى هاى بهشتى، عارضه ومشقتى را به دنبال ندارد. «كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِيئاً»
8- بهشت را به بها دهند نه بهانه. «بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ»
9- عملى ارزش دارد كه دائمى و پايدار باشد، نه موسمى ومقطعى. «كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ»
10- لازمه ى تقوا، تلاش و احسان است. الْمُتَّقِينَ ... كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ... الْمُحْسِنِينَ
11- سنّت الهى در كيفر و پاداش انسان ها يكسان است. «إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ»