چگونه امّتتان دعوت شما را اجابت كردند.
يكى از اسامى قيامت «يوم الفصل» يعنى روز جدايى است. در قرآن مى خوانيم: «إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ» «1» خداوند متعال در روز قيامت بين آنها (و آنچه بدان دلبسته اند) جدايى مى افكند.
در اين آيات با سه تعبير از عظمت قيامت ياد شده است: «لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ لِيَوْمِ الْفَصْلِ وَ ما ادراك يوم الفصل»
و تكرار كلمه «يوم» نشانه عظمت آن روز است.
مشابه اين چند آيه در سوره هاى ديگر قرآن نيز ديده مى شود:
«فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ» در جاى ديگر مى فرمايد: «وَ إِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ» «2»
«وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَتْ» در جاى ديگر مى فرمايد: «إِذَا السَّماءُ انْشَقَّتْ» «3»
«وَ إِذَا الْجِبالُ نُسِفَتْ» در جاى ديگر مى فرمايد: «وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْجِبالِ فَقُلْ يَنْسِفُها رَبِّي نَسْفاً» «4»
«وَ إِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ» در جاى ديگر مى فرمايد: «يَوْمَ يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ» «5»
پيام ها:
1- نظام كنونى آفرينش در قيامت دگرگون مى شود؛ ستارگان محو و آسمان شكافته مى شود و اين دگرگونى بارها در قرآن يادآورى شده است: «فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَتْ»
2- حقيقت قيامت تنها از راه وحى قابل شناخت است. «وَ ما أَدْراكَ ما يَوْمُ الْفَصْلِ»
3- در قيامت، براى گواهى پيامبران بر امّت هاى خويش، وقتى معيّن قرار داده شده است. «وَ إِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ، لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ»