تجلّى كرد مردند، خداوند متعال دوباره آنها را زنده كرد.
پيام ها:
1- كسى كه انسان را بى هدف و بى مسئوليّت مى پندارد، سزاوار تحقيرهاى مكّرر است. «أَوْلى لَكَ فَأَوْلى ثُمَّ أَوْلى لَكَ فَأَوْلى أَ يَحْسَبُ الْإِنْسانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدىً»
2- خداوند حكيم است و انسان موجودى هدفدار، مسئول و مكلّف، پس بايد قيامتى در كار باشد. «أَ يَحْسَبُ الْإِنْسانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدىً»
3- بسيارى از محاسبات انسان باطل است. در آغاز سوره خوانديم: «أَ يَحْسَبُ الْإِنْسانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظامَهُ» و در پايان آن مى خوانيم: «أَ يَحْسَبُ الْإِنْسانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدىً»، آرى انسان موجودى خيال گرا است و اگر رهنمود انبيا نباشد منحرف مى شود. يَحْسَبُ ... يَحْسَبُ
4- آفرينش نخستين، نشانه اى بر امكان و توان آفرينش بعدى است. أَ لَمْ يَكُ نُطْفَةً ...
5- متكبّران بدانند كه ضعيف و ناچيزند. يَتَمَطَّى ... مِنْ مَنِيٍّ يُمْنى
6- خداوند انسان را به صورت كامل و به دور از هر گونه كاستى و فزونى آفريده است. «فَخَلَقَ فَسَوَّى»
7- مطالعه در مراحل و چگونگى آفرينش انسان از راههاى معادشناسى است.
نُطْفَةً ... عَلَقَةً ... الذَّكَرَ وَ الْأُنْثى
8- تعادل ميان جنسيّت دختر و پسر، نشانه قدرت و حكمت خداوند است.
«فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَ الْأُنْثى »
9- اگر قيامتى در كار نباشد، آفرينش انسان بى معنا و بدون هدف مى شود.
أَ يَحْسَبُ الْإِنْسانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدىً ... أَ لَيْسَ ذلِكَ بِقادِرٍ عَلى أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتى
«والحمد للّه ربّ العالمين» «1»