معارف بوک

زمين كشيده مى شد و افرادى را اجير مى كردند كه آن قسمت را همراه آنها بياورد.
و امام كاظم عليه السلام فرمود: مراد از «ثِيابَكَ فَطَهِّرْ»، بالا زدن جامه براى جلوگيرى از به زمين  كشيده شدن آن و آلوده شدن آن است. «1»
كلمه «رجز» مترادف «رجس» به معناى پليدى و آلودگى است و لذا در مورد هر گونه گناه، شرك، بت، عذاب و هر عمل و اخلاق ناروا به كار رفته است.
در حديث مى خوانيم: «لا تعطى تلتمس اكثر منها» يعنى چيزى به ديگران عطا مكن كه انتظار بازگشت بيشترى داشته باشى. و در حديث ديگر مى خوانيم: «لا تستكثر ما عملت من خير لله» يعنى كار نيكى را كه براى خدا انجام داده اى هرگز بزرگ مشمار. «2»
در سوره قبل (مزمّل) برنامه عبادت شبانه و رابطه با خداوند مطرح شد: «قُمِ اللَّيْلَ» و در اين سوره، برنامه روزانه و رابطه با مردم مطرح شده است. «قُمْ فَأَنْذِرْ»
ذكر «الله اكبر» مصداق روشن عمل به اين آيه است. «وَ رَبَّكَ فَكَبِّرْ»
بزرگ دانستن خداوند به معناى كوچك شمردن غير اوست. همان گونه كه هواپيما هرچه بالاتر رود، زمين و آنچه بر روى آن است كوچكتر مى شود، كسى هم كه خداوند نزد او بزرگ است و اللّه اكبر را با تمام وجود مى گويد، دنيا نزد او كوچك است و از هيچ ابرقدرتى نمى ترسد. «3» چنانكه از جمله صفات متّقين در خطبه همام نهج البلاغه مى خوانيم: «عظم الخالق فى انفسهم فصغر ما دون ذلك»
بزرگى خداوند مطلق است، بزرگتر و برتر از همه ديدنى ها، شنيدنى ها، نوشتنى ها، فكر كردنى ها، توصيف كردنى ها و ...
در ارشاد و انذار چند نكته اثر گذار است:
 پاكى ظاهرى: «وَ ثِيابَكَ فَطَهِّرْ»،
 پاكى معنوى: «وَ الرُّجْزَ فَاهْجُرْ»،
 اخلاص در عمل: «وَ لا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ»