صفحه ٢٢٧

از مهم ترین شرایط انفاق

92. الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِى سَبِیلِ اللهِ ثُمَّ لاَ یُتْبِعُونَ مَا أَنفَقُوا مَنًّا وَلاَ أَذًى
کسانى که اموال خود را در راه خدا انفاق مى کنند، سپس به دنبال انفاقى که کرده اند منّت نمى گذارند و آزارى نمى رسانند. (بقره/262)

تفسیر
از این آیه به خوبى استفاده مى شود که انفاق در راه خدا در صورتى در پیشگاه پروردگار قبول مى شود که به دنبال آن منّت و چیزى که موجب آزار و رنجش نیازمندان است نباشد.
آنچه در این آیه بیشتر جلب توجّه مى کند این است که قرآن در واقع سرمایه زندگى انسان را منحصر به سرمایه هاى مادّى نمى داند، بلکه سرمایه هاى روانى و اجتماعى را به حساب آورده است.
کسى که چیزى به دیگرى مى دهد و منّتى بر او مى گذارد یا با