روز نجات یا بدبختى در سایه اعمال
120. فَکَیْفَ إِذَا جَمَعْنَاهُمْ لِیَوْمٍ لاَ رَیْبَ فِیهِ وَوُفِّیَتْ کُلُّ نَفْسٍ مَا کَسَبَتْ وَهُمْ لاَ یُظْلَمُونَ
پس چگونه خواهد بود هنگامى که آنها را براى روزى (رستاخیز) که شکّى در آن نیست جمع کنیم و به هرکس آنچه (از اعمال براى خود) فراهم کرده به طور کامل داده شود و به آنها ستم نخواهد شد. (آل عمران/25)
تفسیر
آرى در آن روز همه در دادگاه عدل الهى حاضر خواهند شد و هر کس نتیجه کشته خود را درو مى کند و اعمال هر کس به او تسلیم مى شود و مجازات آنها هر چه باشد هرگز ظالمانه نیست، زیرا محصول اعمال خودشان است. آن روز مى فهمند هیچ امتیازى بر دیگران ندارند و عدل الهى همه را شامل مى شود.
ضمناً از جمله «ما کَسَبَت» به روشنى این معنى به دست مى آید که پاداش و کیفر قیامت و نجات و بدبختى در جهان دیگر،