کسانى که هدایت نمى شوند
138 کَیْفَ یَهْدِى اللهُ قَوْمًا کَفَرُوا بَعْدَ إِیمَانِهِمْ وَشَهِدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَجَاءَهُمُ الْبَیِّنَاتُ وَاللهُ لاَ یَهْدِى الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ * أُوْلَـئِکَ جَزَاؤُهُمْ أَنَّ عَلَیْهِمْ لَعْنَةَ اللهِ وَالْمَلاَئِکَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِینَ
چگونه خداوند جمعیّتى را هدایت مى کند که بعد از ایمان و گواهى به حقّانیّت رسول و آمدن نشانه هاى روشن براى آنها کافر شدند؟ و خدا جمعیّت ستمکاران را هدایت نخواهد کرد! کیفرشان این است که لعن (و طرد) خداوند و فرشتگان و مردم همگى بر آنهاست. (آل عمران/86 و87)
تفسیر
چرا خداوند آنها را هدایت نمى کند، دلیل آن روشن است. آنها پیامبر (صلی الله علیه و آله) را با نشانه هاى روشن شناخته اند و به رسالت او گواهى داده اند، بنابراین در بازگشت و عدول از اسلام در واقع ظالم و ستمگرند و کسى که آگاهانه ظلم مى کند لایق هدایت الهى نیست.