سرانجام گناه و گناهکاران
14. بَلَى مَنْ کَسَبَ سَیِّئَةً وَأَحَاطَتْ بِهِ خَطِیئَتُهُ فَأُوْلَـئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ
آرى، کسانى که مرتکب گناه شوند و آثار گناه سراسر وجودشان را بپوشاند، آنها اهل آتشند؛ و جاودانه در آن خواهند بود. (بقره/81)
تفسیر
این آیه یک قانون کلّى و عمومى را که از هر نظر منطقى است بیان مى کند. این یک قانون کلّى درباره گناهکاران از هر قوم و ملّت و گروه و جماعت است.
«کسب» و«اکتساب» به معنى تحصیل کردن چیزى از روى اراده و اختیار است. بنابراین جمله «بلى من کسب سیّئة» اشاره به کسانى است که با علم و اختیار مرتکب گناهان مى شوند. تعبیر «کسب» شاید از این نظر باشد که گناهکار در یک محاسبه کوته بینانه ارتکاب گناه رابه سود خویش و ترک آن را به زیان خود مى پندارند.