دعا براى بخشش خطاها
108. رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِنْ نَسِینَا أَوْ أَخْطَأْنَا
(مومنان مى گویند:) پروردگارا! اگر ما فراموش یا خطا کردیم، ما را مواخذه مکن. (بقره/286)
تفسیر
مومنان چون مى دانند مسوول اعمال خویش اند، با تضرّعى مخصوص، خدا را به عنوان ربّ و کسى که لطف ویژه اى در پرورششان داشته و دارد مى خوانند و مى گویند: زندگى به هر حال خالى از فراموشى و خطا واشتباه نیست، ما مى کوشیم به سراغ گناه عمدى نرویم، امّا خطاها و لغزش ها را تو بر ما ببخش!
بحثى که در اینجا مطرح مى شود این است که مگر امکان دارد پروردگار کسى را در برابر لغزشى که از فراموشى یا عدم توجّه سرچشمه گرفته مجازات کند، تا زمینه اى براى این درخواست بماند؟
در پاسخ باید گفت: گاهى فراموشى نتیجه سهل انگارى خود