با دقّت در آیات قرآن مجید آشکار مى شود که یکى از اهداف اسلام این است که اختلافات غیر عادلانه اى که براثر بى عدالتى هاى اجتماعى در میان طبقه غنى و ضعیف پیدا مى شود از بین برود و سطح زندگى کسانى که نمى توانند نیازمندى هاى زندگیشان را بدون کمک دیگران رفع کنند بالا بیاید و حدّاقل لوازم زندگى را داشته باشند. اسلام براى رسیدن به این هدف برنامه وسیعى در نظر گرفته است. تحریم رباخوارى به طور مطلق و وجوب پرداخت مالیات هاى اسلامى از قبیل زکات و خمس و صدقات و مانند آنها و تشویق به انفاق، وقف، قرض الحسنه و کمک هاى مختلف مالى قسمتى از این برنامه را تشکیل مى دهد و از همه مهم تر زنده کردن روح ایمان و برادرى انسانى در میان مسلمانان است.(1)
***