بسم اللّه الرحمن الرحيم
الحمدللّه ربّ العالمين، والصّلوة والسّلام على سيّد الانبياء والمرسلين، أبى القاسم محمّد وعلى آله الطيبين الطاهرين المعصومين. اللّهم كن لوليك الحجة بن الحسن صلواتك عليه وعلى آبائه فى هذه الساعة وفى كل ساعة ولياً وحافظاً وقائداً وناصراً ودليلا وعيناً حتى تسكنه أرضك طوعاً وتمتعه فيهاً طويلا. السلام عليك يا ابا عبد اللّه وعلى الارواح التى حلّت بفنائك.
فرا رسيدن ايام سوگوارى سالار شهيدان ابى عبد الله الحسين(عليه السلام) را به پيشگاه مقدس ولى عصر ـ عجل الله فرجه الشريف ـ مقام معظم رهبرى، مراجع بزرگوار تقليد و همه شيفتگان مكتب حسينى تسليت عرض مى‌كنم، و اميدوارم خداى متعال در دنيا و آخرت دست ما را از دامان ابى عبد الله كوتاه نفرمايد.
در اين ايام فرصت خوبى است كه شناخت خودمان را نسبت به مكتب عاشورا و مكتب حسينى عمق ببخشيم و سؤال هايى را كه درباره مسائل مربوط به قيام ابى عبد الله در اذهان همه به خصوص در اذهان نوجوانان و جوانان يديد مى‌آيد، مورد بحث قرار دهيم، تا معرفت همه ما، به ويژه جوانان عزيز نسبت به سالار شهيدان(عليه السلام) و قيام بزرگ او بيش تر شود، و بتوانيم در سايه معرفت بيش تر، هم براى دنياى خود و هم براى آخرتمان بهره بيش ترى ببريم.
در نظر مى‌گيريم نوجوانى را كه تازه به رشد فكرى رسيده است و مى‌خواهد همه مسائل و پديده هاى اجتماعى و آنچه را در اطرافش مى‌گذرد بفهمد، و علت آن ها را درك كند، تا ارزيابى روشنى از مسائل و پديده هاى پيرامون خود داشته باشد. نوجوان در ايام محرم مى‌بيند جلساتى تشكيل مى‌شود، مردم لباس سياه مى‌پوشند، پرچم هاى سياه نصب مى‌كنند. او مشاهده مى‌كند هيأت هاى عزادارى، سينه زنى و زنجيرزنى تشكيل مى‌شود و مردم اشك مى‌ريزند. او شاهد پديده هايى است كه سابقه اى در ساير ايام ندارد، يا در ساير اجتماعات
آذرخشى ديگر از آسمان كربلا
شبهاتى پيرامون عاشورا و بزرگداشت آن