افتاده است، شما هم در خانه و در بستر گرم، آرام خوابيده ايد ، ناگهان كسى با صداى گوش خراشى فرياد بزند سيل آمده، از خانه هاى خود بيرون برويد، در اين صورت شما چه كار مى‌كنيد؟ اول ممكن است بلند شويد و حتى در حالى كه خواب آلود باشيد، بگوييد اين موقع شب چه كسى فرياد مى‌زند؟ و مجدداً بخوابيد. اما زمانى كه چند بار اين فرياد را شنيديد و از خواب بيدار و كاملا هوشيار شديد، مى‌بينيد آب همه جا جارى است، در اين موقع است كه مسأله را جدى مى‌گيريد، بعد از آن، از كسى كه فرياد مى‌زد، تشكر هم مى‌كنيد. به او مى‌گوييد عجب خدمت بزرگى به ما كردى، وگرنه خانه ما خراب مى‌شد، و بچه هاى ما خفه مى‌شدند. يا آتشى آمده و محله اى آتش گرفته است، اگر كسى داد زد «آتش» و شما را نيمه شب از خواب بيدار كرد، بعد متوجه شديد كه چه خدمت بزرگى به شما كرده است، آيا نسبت به او اعتراض مى‌كنيد يا از او تشكر مى‌كنيد؟
اما ما نسبت به امور معنوى اين گونه نيستيم. امور مادى را خوب مى‌فهميم، اگر كسى ما را نسبت به خطر آمدن زلزله، آتش، سيل، و يا بمباران متوجه كرد، خوب مى‌فهميم. و اين هشدارها براى ما خيلى ارزش دارد. و از هشدار دهنده تشكر هم مى‌كنيم. اما اگر كسى نسبت به امور معنوى هشدار بدهد، با اين كه مى‌فهميم كه او دوست و خير خواه ماست، از سر دلسوزى فرياد مى‌زند، ولى از او استقبال نمى‌كنيم. حتى مى‌گوييم چرا خشونت به خرج مى‌دهى! آرام حرف بزن! چطور هنگامى كه زلزله يا سيل آمد و آن فرد فرياد زد، نگفتيد آقا آرام حرف بزن؟ اگر هنگام خطرها آرام سخن بگويند كه كسى بيدار نمى‌شود. اين خطرهاى معنوى را كه دائماً مى‌گويند و مى‌نويسند، باز من و شما هيچ متوجه نمى‌شويم. شايد اگر فرياد بزنند در بعضى اثر كند، وگرنه، ما نسبت به خطرهاى معنوى حساس نيستيم. منظورم از «ما» فقط همين حزب اللهى ها و مومنان نيست. اصلا طبيعت بشر بيش تر با امور حسى انس دارد. آنچه را كه فراتر از حسيات او باشد زود باور نمى‌كند. وقتى كه به ما مى‌گويند در معرض غارت دين هستند، مى‌گوييم كو؟ چيزى را كه نبردند! اگر مال ما را ببرند، زود مى‌فهميم. اما اگر بگويند دين ما را بردند، مى‌گوييم خير، ما كه نماز مى‌خوانيم، روزه هم مى‌گيريم، دين ما را كجا بردند؟ اما اگر به خوبى دقت كنيم، مى‌بينيم كه ايمان سال گذشته ما با ايمان امسال ما فرق مى‌كند. سال گذشته ما به خدا و پيامبر(صلى الله عليه وآله) يقين داشتيم، اما امسال شك داريم. امسال گاهى به ذهن ما مى‌آيد كه نكند اين حرف هاى آخوندها درست نباشد؟ بالاخره كسانى هم كه حرف هاى ديگرى بر خلاف
آذرخشى ديگر از آسمان كربلا
امر به معروف و نهى از منكر