صفحه ١٣٨

اسلام بارها اتفاق افتاده است. گرچه شايد هيچ كدام به شكوهمندى انقلاب اسلامى ايران نبوده است. بايد هم چنين باشد، چون تجربه ها تكرار مى‌شود، مردم از گذشته ها بيش تر عبرت مى‌گيرند، از مفاسد دستگاه ضد اسلامى بيش تر پند مى‌گيرند. چرا امسال عزادارى ها بيش تر و بهتر از سال هاى ديگر است؟ چرا؟ شما در شهر خودتان مى‌بينيد، اگر دو برابر سال هاى قبل نباشد، چيزى در همين حدود است. بحمد اللّه، شهرستان هاى ديگر هم به همين صورت است، چرا؟ براى اين كه دشمنان حسين(عليه السلام) و اين احمق ها دست خود را رو كردند؛ مردم تا به حال باور نمى‌كردند كه اين ها دشمن امام حسين(عليه السلام) هستند. اگر هم مطالبى در زمينه هدف واقعى اين افراد گفته مى‌شد، كسى باور نمى‌كرد، مى‌گفتند اين مسائل نادر است؛ يا اين مطالب بد بينانه است. اما حالا ديديد چگونه دست ها رو شد؟ در چند شهر ايران در همين شب هاى تاسوعا و عاشورا آمدند به دسته هاى عزادارى حمله كردند،(1) مانند رشت و خرم آباد. كسانى كه نمى‌دانند، روزنامه نمى‌خوانند يا راديو گوش نمى‌كنند، بدانند. البته چند نفر بيش تر نبودند، اما براى اين كه به ديگران جرأت بدهند و ديگران را گستاخ كنند، حركتى هر چند كوچك انجام مى‌دهند، تا قداست سيدالشهداء(عليه السلام) و امنيت عزادارى از بين برود، ولو با يك ترقه باشد. اين اقدامات رفتارهايى حساب شده است. بى جهت آن شخص نگفت كه امسال در ايران ناامنى هايى خواهد شد. آن ها از سال پيش نقشه آن را كشيدند. زمانى كه ديدند نقشه هيجدهم تيرماه سال گذشته به ثمر نرسيد، سعى كردند اشتباهات خود را تصحيح كنند و كودتاى ديگرى راه بيندازند. فهميدند كه تا زد و خورد و كشت و كشتار نشود، آن ها نمى‌توانند از آب گل آلود ماهى بگيرند. نقشه كشيدند كه در اين سال اين كارها را بكنند. در اصفهان اعلاميه مى‌دهند كه ما شلوغ خواهيم كرد، در رشت و خرم آباد به دسته هاى سينه زنى جسارت مى‌كنند، در بعضى جاهاى ديگر بعضى از اوباش به حضرات معصومين(عليهم السلام) جسارت مى‌كنند. براى اين كه حريم ها را بشكنند. اين ها كارهايى است كه دارند مى‌كنند؛ آيا اسم اين كارها اصلاح طلبى است؟ كسانى كه زمينه را براى اين كارها فراهم كردند، آن ها اصلاح طلبند يا افساد طلب؟ آيا در منطق قرآن، آن ها مصلح اند يا مفسد؟ آنان مؤمنند يا منافق؟ «أَلا إِنَّهُم هُمُ المُفْسِدُونَ وَ لكِنْ لايَشْعُرُون».(2)