صفحه ٢٧٢

معاصر و گذشته نیز تأیید مى کند که سرچشمه بسیارى از حوادث اجتماعى طوفان هاى ناشى از این غریزه بوده است.
ذکر این نکته نیز لازم است که آیه مورد بحث و سایر آیات مشابه آن هیچ گاه علاقه معتدل به زن و فرزندان و اموال و ثروت را نکوهش نمى کند، زیرا پیشبرد اهداف معنوى بدون وسایل مادّى ممکن نیست. به علاوه قانون شریعت هرگز بر ضدّ قانون خلقت و آفرینش نمى تواند باشد. آنچه نکوهش شده عشق و علاقه افراطى و به عبارت دیگر «پرستش» این موضوعات است.
واژه «قناطیر» جمع «قنطار» به معنى چیز محکم است، سپس به مال زیاد گفته شده و «مقنطره» اسم مفعول از همان مادّه به معنى مضاعف و مکرّر آن است و ذکر این دو کلمه پشت سر هم براى تأکید است.
واژه «خیل» اسم جمع و به معنى اسب ها یا اسب سواران هر دو است.
کلمه «مسوّمه» در اصل به معنى نشاندار است و نشان داشتن آن یا به سبب برازندگى اندام و مشخّص بودن چهره، یا به سبب تعلیم و تربیت آنها و آمادگى براى سوارى در میدان جنگ است.
بنابراین آیه مورد بحث به شش چیز از سرمایه هاى مهمّ زندگى که عبارتند از زن، فرزند، پول نقد، مرکب ممتاز، چارپایانى که در دامدارى استفاده مى شوند (انعام) و زراعت ها (حرث) اشاره