صفحه ٢١

مطالبات ربا باقى مانده رها سازید اگر ایمان دارید: (یـاَیُّهَا الَّذینَ ءامَنوا اتَّقوا اللّهَ وذَرُوا ما بَقِىَ مِنَ الرِّبوا اِن کُنتُم مُؤمِنین).
جالب اینکه، هم آغاز آیه خطاب به مؤمنان است و هم پایان آیه ترک رباخوارى را نشانه ایمان مى شمرد و جمله ذروا (رها کنید) امر است و امر دلالت بر وجوب دارد; به خصوص اینکه با جمله (اِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ) همراه شده است.
این آیه هنگامى نازل شد که آلودگى به رباخوارى به طور گسترده مردم مکّه و مدینه را فرا گرفته بود، و قرآن دستور داد وام هاى ربوى در هر مرحله اى هست متوقّف گردد.
سپس با لحنى به شدّت تهدیدآمیز مى افزاید: «اگر فرمان الهى را ـ دائر بر ترک رباخوارى ـ اطاعت نکنید خدا و پیامبرش به شما اعلان جنگ مى دهد» (فَاِنْ لَمْ تَفْعَلُوا فَأذَنُوا بِحَرب مِنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ). بسیارى گمان مى کنند این جمله آن است که «شما اعلان جنگ با خدا کنید» در حالى که جمله «فَأذَنُوا» با توجّه به مفهوم لغوى آن معنایش این است که خدا و پیامبر به شما اعلان جنگ مى دهند و نیز مفهومش این است که پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) از آن زمان مأمور شد که اگر رباخواران دست از کار زشت خود نکشند با توسّل به اسلحه و نیروى نظامى آنها را بر سر جاى خود بنشاند.
به هر حال چنین تعبیر تندى در قرآن درباره هیچ گناهى از گناهان وارد نشده و نشان مى دهد که رباخوارى از دیده گاه اسلام تا