صفحه ١٠٠

سوره النساء، آيه 66

وَ لَوْ أَنَّا كَتَبْنا عَلَيْهِمْ أَنِ اقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ أَوِ اخْرُجُوا مِنْ دِيارِكُمْ ما فَعَلُوهُ إِلَّا قَلِيلٌ مِنْهُمْ وَ لَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا ما يُوعَظُونَ بِهِ لَكانَ خَيْراً لَهُمْ وَ أَشَدَّ تَثْبِيتاً «66»
و اگر به آنان حكم مى كرديم كه تن به كشتن دهيد (ويكديگر را به فرمان ما بكشيد) يا از خانه و سرزمين خود بيرون رويد، جز افرادى اندك، اين دستور را انجام نمى دادند و اگر آنان به آنچه پند داده مى شوند عمل مى كردند، برايشان بهتر و در پايدارى مؤثرتر بود.

نكته ها:
اين آيه اشاره دارد به تكليف هاى سختى كه براى امّت هاى پيشين بوده است، مثلًا خدا به كيفر گوساله پرستى بنى اسرائيل، فرمان داد يكديگر را بكشند. چون براى گناهى بزرگ مثل بت پرستى، جبرانى عظيم مانند كشتن يكديگر و بيرون رفتن از شهر و ديار خود لازم بود.

پيام ها:
1- مؤمنان بايد خود را بسنجند، كه اگر فرمان سختى صادر شد، در برابر آن چگونه خواهند بود؟ «وَ لَوْ أَنَّا كَتَبْنا عَلَيْهِمْ» 2- هنگام امتحان، افراد كمترى از عهده ى انجام تكليف و اثبات ادعا برمى آيند.  «ما فَعَلُوهُ إِلَّا قَلِيلٌ»
3- فرمان كفر به طاغوت و رجوع به پيامبر و تسليم قضاوت او بودن، موعظه و خيرخواهى الهى است. «ما يُوعَظُونَ بِهِ لَكانَ خَيْراً لَهُمْ»
4- خير و سعادت در گرو عمل است «فَعَلُوهُ- خَيْراً»
5- احكام الهى (اوامر و نواهى) مواعظ خداوند است. «فَعَلُوا ما يُوعَظُونَ بِهِ»
6- هرچه در راه خدا گام برداريم، ثبات قدم و ايمان بيشتر مى شود. «فَعَلُوهُ ... أَشَدَّ تَثْبِيتاً»
7- عمل، در نفس و روح اثر دارد. عمل به احكام، سبب پايدارى ايمان است.