صفحه ٢٦١

است. «سُبُلَ السَّلامِ»
7- بشر در سايه ى قرآن، به همزيستى و صفا در زندگى مى رسد. «سُبُلَ السَّلامِ»
8- «سُبُلَ السَّلامِ» به «صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ» منتهى مى شود، و همه ى كسانى كه با انجام تكاليف گوناگون در شرايط مختلف، در پى كسب رضاى خداوند مى باشند، به صراط مستقيم مى رسند. يَهْدِي ... سُبُلَ السَّلامِ ... يَهْدِيهِمْ إِلى  صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ 
9- براى رسيدن به صراط مستقيم، تنها پيامبر و كتاب كافى نيست، لطف و اراده ى خدا هم لازم است. «بِإِذْنِهِ»
10- نه جبر، نه تفويض؛ بلكه امر بين الامرين. انسان انتخاب گر است؛ «اتَّبَعَ رِضْوانَهُ» امّا رسيدن به هدف بدون اراده خدا نمى شود. «بِإِذْنِهِ»
11- قرآن، داروى شفابخش همه ظلمات است. تاريكى هاى: جهل، شرك، تفرقه، توحّش، شبهات، شهوات، خرافات، جنايات واضطراب ها را به نور علم، توحيد، وحدت، تمدن، يقين، حقّ، صفا وآرامش تبديل مى كند.  «يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ»

سوره المائدة، آيه 17

لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ قُلْ فَمَنْ يَمْلِكُ مِنَ اللَّهِ شَيْئاً إِنْ أَرادَ أَنْ يُهْلِكَ الْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَ أُمَّهُ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُما يَخْلُقُ ما يَشاءُ وَ اللَّهُ عَلى  كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ «17»
آنان كه گفتند: خدا، همان مسيح پسر مريم است، قطعاً كافر شدند. (اى پيامبر! به آنان) بگو: اگر خداوند اراده كند كه مسيح پسر مريم و مادرش و هركس كه در زمين است، همگى را هلاك كند، چه كسى در برابر (قهر) او از خود چيزى دارد؟ حكومت آسمان ها و زمين و آنچه ميان آن دو است از آن خداست، هر چه را بخواهد مى آفريند و خداوند بر هر چيز تواناست.