صفحه ٨٤

پيام ها:
1- از قضاوت هاى نابجاى ديگران درباره ى دينتان نگران نباشيد. «أَمْ لَهُمْ نَصِيبٌ»
2- حكومتِ نامحدود، مخصوص خداوند است. هر فرد و قومى گوشه اى از حكومت را آن هم براى چند روزى بدست مى گيرد. «نَصِيبٌ مِنَ الْمُلْكِ»
3- دشمنان خود را بشناسيد، كه اگر به قدرت برسند، شمارا به كلّى ناديده مى گيرند. لا يُؤْتُونَ النَّاسَ ...
4- كسى كه حكومت و قدرت را بدست مى گيرد بايد به فكر رفاه مردم باشد. نَصِيبٌ مِنَ الْمُلْكِ ... لا يُؤْتُونَ

سوره النساء، آيه 54

أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلى  ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنا آلَ إِبْراهِيمَ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ آتَيْناهُمْ مُلْكاً عَظِيماً «54»
يا اينكه (يهوديان) نسبت به مردم (مسلمان) به خاطر آنچه كه خداوند از فضل خويش به آنان داده است، حسد مى ورزند. همانا ما قبلًا به آل ابراهيم (كه شما از نسل او هستيد نيز) كتاب آسمانى و حكمت و سلطنت بزرگى داديم. (چرا اكنون به آل محمّد عليهم السلام ندهيم؟)

نكته ها:
آيه ى قبل اشاره به بخل يهود بود و در اين آيه به حسادتشان اشاره شده است و حسد از بخل بدتر است. چون در بخل مال خود را نمى بخشد، ولى در حسد از بخششِ ديگرى هم ناراحت است.
يهود كه پيشتر مورد لطف و نعمت خدا قرار گرفته اند، چرا از اينكه ديگران به نعمت و قدرتى برسند، از روى حسد، ناراحت مى شوند؟ چرا آل ابراهيم برخوردار باشند و آل محمّد و بنى هاشم، محروم؟