و از آن بالاتر خدایى که در راه او انفاق مى کنید و همه چیز شما از اوست راضى به این کار مى شوید.
در حقیقت آیه به نکته لطیفى اشاره مى کند که انفاق در راه خدا یک طرفش مومنان نیازمندند و طرف دیگر خدا و با این حال اگر اموال پست و بى ارزش انتخاب شود از یک سو تحقیرى است نسبت به نیازمندان که ممکن است على رغم تهیدستى مقام بلندى از نظر ایمان و انسانیت داشته باشند و روحشان آزرده شود واز سوى دیگر سوءِ ادبى است نسبت به مقام شامخ پروردگار.
جمله «لا تتیمّموا» (قصد نکنید) ممکن است اشاره به این باشد که اگر در لابه لاى اموالى که انفاق مى کنید بدون توجّه چیز نامرغوبى باشد، مشمول این سخن نیست. سخن این است که از روى عمد اقدام به چنین کارى نکنید.(1)
***