صفحه ٢٥

ذکر رحمان و رحیم بعد از جمله «ربّ العالمین» اشاره به این نکته است که خدا در عین قدرت نسبت به بندگان خویش با مهربانى و لطف با آنها رفتار مى کند. این بنده نوازى و لطف خدا بندگان را شیفته او مى سازد که با یک دنیا علاقه بگویند: «الرّحمن الرّحیم».(1)
 

***