معنى واقعى بصيرت
امام خمينى «رضوان الله تعالى عليه» و بسيجى هاى تابع ايشان از مرگ نمى هراسيدند، به همين جهت خوب زندگى كردند و خوب مردند. تمام بركات زندگى امام خمينى «رضوان الله تعالى عليه» به جهت آن بود كه عالم قيامت را بهتر از دنيا مى دانستند و در تمام طول زندگى نظرشان به آن طرف بود و در دنيا براى ابديت خود زندگى مى كردند. آدم هاى افسرده ى بى نشاط عموماً كسانى اند كه از مرگ خوششان نمى آيد و زندگى را به وسعت ابديت نمى بينند، اگر هم به ظاهر آرزوى مرگ مى كنند، براى فرار از آن نوع زندگى است كه در آن قرار دارند و مى خواهند از خودشان فرار كنند، نه به خاطر شوق به مرگ. از خود فرار كردن غير از استقبال نمودن از مرگ است.
همچنان كه در روايت رسول خدا (ص) ملاحظه فرموديد: هر اندازه كه انسان مرگ و لقاء الهى را دوست داشته باشد، خدا هم ملاقات او را دوست خواهد داشت و با ورود به قيامت با چهره ى محبت آميز خداوند روبه رو مى شود و لذا به گفته ى مولوى مى توان گفت:
مرگ هر كس اى پسر همرنگ اوست آينه صافى يقين همرنگ اوست