صفحه ٧٠

بركات ياد معاد
ياد مرگ، پذيرش سختى هاى دنيا را آسان مى كند، زندگى در دنيا سخت است و سختى هايى به همراه دارد. ولى بايد با ياد مرگ از آن ها گذر نمود و خود را در افقى برتر به نظاره نشست. كسى كه همه ى حيات خود را متوقف در دنيا كرد، سختى هاى دنيا او را از پاى درمى آورد و در روبه روشدن با هر سختى، گويا همه ى حيات او به لرزه مى افتد، به عنوان مثال: كسى كه شغل مناسبى به دست نياورد، اگر زندگى خود را محدود به دنيا كرد همه ى هستى خود را هيچ مى پندارد، ولى كسى كه به ياد مرگ باشد و زندگى حقيقى را در افقى ديگر جستجو مى كند، حتى اگر بعد از اين كه تمام تلاش خود را انجام داد و شغل مناسب و زندگى و خانه و همسر و فرزندى هم پيدا نكرد، حيات خود را پوچ و بيهوده و شكست خورده نمى بيند.
با توجه به امر فوق عرض مى كنم تمدن غربى مصيبت هايى براى بشر پيش آورد كه قبلًا چنين مصيبت هايى در جوامع سابقه نداشت و اگر سختى هايى بود كه مسلّم بود، مصيبت به حساب نمى آمد، چون زندگى را در عالَمى بالاتر از دنيا جستجو مى كرد. وقتى ياد قيامت از بشر گرفته شد همه ى