صفحه ١٠٥

سیره پیامبر با مخالفان
طبق فرمان خدا كه دستور مى دهد: « وَإِن جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا »(249) - اگر مخالفان تمایل به صلح نشان دادند تو نیز دست آنها را عقب نزن و تمایل نشان بده - رفتار پیامبر با مخالفان، بر همین اساس بود. البته در سوره انفال آیه 58 مى خوانیم: هرگاه از توطئه دشمن و نداشتن حسن نیّت او بویى بردى، فوراً با اعلام قبلى، پیمان را لغو كن. این قرآن است كه مى فرماید: یهود و نصارا را در مسائلى كه مورد توافق هر دو دسته است به وحدت و همكارى دعوت كن:
 «قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَىٰ كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ »(250)
 به اهل كتاب بگو: بیایید در محور توحید و مبارزه با شرك و طاغوت زدایى با هم توافق داشته باشیم. آرى، وحدت در توحید و نفى شرك در مكتب اسلام ارزش دارد.
 در آیه اى دیگر مى فرماید: از شركت در مجالس مخالفان كه در بحث هاى بى منطق و باطل وارد مى شوند دورى كن تا شاید آنها مسیر خود را عوض نمایند: «وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ »(251)
 پیامبرصلى الله علیه وآله سخنان مخالفان را چنان گوش مى داد كه خیال مى كردند