معارف بوک

سیره مدیریتى پیامبر
 از آنجا كه فرمان خدا بر آن است كه امانت ها را به اهلش رد كنیم و هر گاه بین مردم حكم مى كنیم به عدالت حكم كنیم(232) و به گفته امیرالمؤمنین در نامه پنجم نهج البلاغه مسئولیت هاى حكومتى امانت الهى است كه بر گردن انسانها قرار مى گیرد، سیره پیامبر این بود كه هر مسئولیتى را به اهلش بسپارد.
 و اگر گاهى مسئولیتى را به فردى مى سپرد و خداوند به او وحى مى كرد كه او اهل این كار نیست، مسئولیت را از او پس مى گرفت. نظیر مسئولیت خواندن سوره برائت بر مردم مكه كه در آغاز پیامبر این مسئولیت را به ابوبكر داد (شاید انتخاب ابوبكر به دلیل آن بود كه او پیرمرد بود و كسى نسبت به او حساسیت نداشت) اما وقتى او نزدیك مكه رسید جبرئیل از سوى خداوند پیام آورد كه تلاوت آیات برائت را (كه سبب قلع و قمع شدن مشركین است) باید كسى انجام دهد كه از خاندان پیامبر باشد. پیامبر حضرت على علیه السلام را مأمور این كار كرد و آن حضرت آیات را در وسط راه از ابوبكر گرفت و به مكه رفت و بر مشركان خواند.(233)
 در روایات اداى امانات به صاحبش (از جمله سپردن مسئولیت ها به افراد لایق) نشانه اسلام واقعى است. و به ما گفته اند نه به زیادى