فرمان هاى سیره ساز
خداوند با دستورات روشن و گاهى مكرر كه به پیامبرش مى داد، برنامه و سیره زندگى آن حضرت را معین مى كرد. و سیره عملى آن حضرت مطابق دستورات الهى بود.
دستور یاد خدا در هر صبح و شام، فرمان سجده و تسبیح و تهجّد و تلاوت قرآن، سیره عبادى او را مشخص مى كرد.
عبادت پیامبر
چون پاسى از شب مى گذشت رسول خدا صلى الله علیه وآله از بستر برمى خاست و پس از گرفتن وضو و زدن مسواك و تلاوت آیاتى چند از قرآن كریم، در گوشه اى به عبادت مى پرداخت و اشك مى ریخت. بعضى از همسرانش كه او را به این حال مى دیدند مى گفتند: تو كه گناهى ندارى چرا این قدر اشك مى ریزى؟ مى فرمود: آیا بنده شاكر خدا نباشم؟
امّ سلمه مى گوید: شبى پیامبر در خانه من بود، نیمه شب، او را نیافتم به سراغش شتافتم، دیدم در تاریكى ایستاده، دست ها را بلند كرده، اشك مى ریزد و مى گوید: خدایا! نعمت هایى كه به من داده اى از من مگیر، دشمنم را خشنود مكن، به بلاهایى كه مرا از آنها نجات دادى گرفتارم مكن، حتى به اندازه چشم بر هم زدنى مرا به خود وامگذار. به او گفتم پدر و مادرم فدایت شوند، شما كه بخشوده شده اى! فرمود: هیچ كس از خدا بى نیاز نیست. حضرت یونس آنى به