معارف بوک

عذرخواهى از رسول خدا(ص)
از اینكه سیره پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله را مى نویسم شرمنده ام. زیرا پیامبر اسلام صلى الله علیه وآله را باید شخصیتى چون امیر مؤمنان علیه السلام توصیف كند. پیامبرى كه خداى متعال او را مدح كرده، پیامبرى كه خدا او را به آسمان ها برده و جایگاه ملائكه را به قدوم او مبارك گردانیده است.
 پیامبرى كه مركب آسمانى، او را در یك شب از مسجدالحرام به مسجدالاقصى برد: «سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَىٰ بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى »(97)
 پیامبرى كه جهانى از عاطفه است و گاهى در امور عادى و پیش پا افتاده چنان مهر و عاطفه نشان مى دهد كه به راستى انسان را مبهوت مى كند: به هنگام وضو مى بیند كه گربه اى تشنه به آب نگاه مى كند، وضو را قطع مى كند و آب را نزد گربه مى گذارد.
 با دشمن محكم تر از كوه و با دوست نرم تر از آب است؛ در گذشتن از حق شخصى خود، از سرسخت ترین دشمن خود به راحتى مى گذرد، ولى در مقام اجراى قانون به قدرى قاطع است كه سوگند یاد مى كند: اگر دخترم هم خلافى كند او را با حدود الهى ادب مى كنم.
 در زمانى كه كمتر كسى خواندن و نوشتن مى دانست، فرمود: «طلب العلم فریضة على كلّ مسلم و مسلمة»(98)