معارف بوک

سیره پیامبر در برخورد با اشرار
 جمعى از مشركان مكه به مدینه آمدند و مسلمان شدند ولى چون بیمار بودند به فرمان پیامبر به منطقه خوش آب و هوایى در بیرون مدینه رفتند و اجازه یافتند از شیر شتران زكات بهره مند شوند. اما چون سالم و تندرست شدند، چوپان هاى مسلمان را گرفته دست و پاى آنان را بریده و چشمان آنها را كور كرده و شترهایشان را به غارت بردند و دست از اسلام برداشتند.
 رسول خدا فرمان دادند آنها را دستگیر كنند و همان كارى را كه با چوپانان كرده بودند بر سر خودشان بیاورند.
 خداوند در آیه 33 سوره مائده مى فرماید:
 «إِنَّمَا جَزَآؤُاْ الَّذِینَ یُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَیَسْعَوْنَ فِى الْأَرْضِ فَسَاداً أَن یُقَتَّلُواْ أَوْ یُصَلَّبُواْ أَوْ تُقَطَّعَ أَیْدِیِهمْ وَأَرْجُلُهُم مِّنْ خِلافٍ أَوْ یُنْفَوْاْ مِنَ الْأَرْضِ ذَ لِكَ لَهُمْ خِزْىٌ فِى الدُّنْیَا وَلَهُمْ فِى الْأَخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیمٌ»
 همانا كیفر آنان كه با خداوند و پیامبرش به محاربه برمى خیزند و (با سلاح و تهدید و غارت) در زمین به فساد مى كوشند، آن است كه كشته شوند، یا به دار آویخته شوند، یا دست و پایشان بطور مخالف بریده شود یا آنكه از سرزمین (خودشان) تبعید شوند. این كیفر ذلت بار دنیوى آنان است و در آخرت برایشان عذابى عظیم است.
 آرى، براى اصلاح جامعه پس از موعظه و ارشاد، قدرت و