معارف بوک

لِتَشْقَىٰ» اى پیامبر! ما قرآن را بر تو فرو نفرستادیم كه این همه خود را به زحمت بیندازى !
 آرى، سوز و گداز دینى از اوصاف انبیا و اولیاست و نه تنها بر آنها، بلكه براى هر مسلمانى لازم است. یك طلبه و یك دانشجو اگر بسوزد، جامعه را متحوّل كند.
 البته سوز هم باید از روى اخلاص باشد ، دكّان نباشد! هر كس باید ببیند چه كارى معطّل مانده است، آستین ها را بالا بزند و كار را انجام دهد. به نوع كار، پستى و شرافت ظاهرى آن نباید نگاه كرد. كارى كه بر زمین مانده است باید با نیّت پاك و خالص انجام داد.
 یكى از خصوصیّات انبیا از جمله پیامبر اسلام پرهیز از تكلف بود . خداوند از پیامبرش مى خواهد كه به مردم بگوید: « وَمَا أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِينَ »(149) من اهل تكلّف نیستم و خود و دیگران را به سختى نمى اندازم.
 پیش از بعثت پیامبر صلى الله علیه وآله زندگى بر مردم سخت شد و كم كم كار به قحطى كشید، مردم به وحشت افتاده بودند، از جمله حضرت ابوطالب پدر بزرگوار حضرت على علیه السلام كه پیرمردى عیالمند و كم درآمد بود، نیاز شدیدى به كمك داشت.
 پیامبر صلى الله علیه وآله با عموى خود (عباس) بنا گذاشتند خدمت ابوطالب برسند و هر یك، یكى از فرزندان او را به خانه خود بیاورند و بدین ترتیب مخارج زندگى او را سبك كنند. این تصمیم عملى شد. عباس،