صفحه ٣٨

 به بازار برگشته و پیراهن دیگرى خریدند. در راه بازگشت به منزل دوباره همان كنیز را دیدند كه ناراحت است و مى گوید: چون برگشتن به خانه طول كشیده مى ترسم مرا توبیخ كنند. پیامبر صلى الله علیه وآله همراه كنیز به منزل صاحبش رفت، صاحب خانه به احترام پیامبر صلى الله علیه وآله كنیز را بخشید و او را آزاد نمود. رسول اكرم صلى الله علیه وآله فرمود: چه دوازده درهم با بركتى كه دو برهنه را پوشاند و یك نفر را آزاد كرد.(146)
 آرى، اگر ما هم كمى از زندگى خود بكاهیم بسیارى از برادران ما به نوائى مى رسند.
 اگر كسى براى اصلاح و متحوّل كردن جامعه، از درون سوز نداشته باشد، محال است بتواند جامعه اى را مشتعل سازد. یكى از صفات برجسته انبیاى الهى سوز و گداز آنها براى هدایت و سعادت انسان ها بود. یكى از حرف هایى كه قدیمى ها به بعضى افراد مى گفتند این بود: «اى بى درد!» پیداست كه داشتن درد و سوز، خود یك كمال است و بى دردى یك درد بزرگ است!
 خداوند در اوصاف پیامبرش مى فرماید: «حریص علیكم»(147) او نسبت به شما سوز دارد و براى ایمان شما حرص مى خورد و در جاى دیگر خطاب به پیامبر مى فرماید: «لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ »(148) شاید خویشتن را هلاك كنى كه چرا آنها ایمان نمى آورند.
 همچنین در آغاز سوره طه مى فرماید: «طه مَا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ