خود را با نور الهى منوّر كنيم. آنچه يك روز صورت زندگى شاهانِ غافل از همه چيز را تشكيل مى داده امروز صورت زندگى بسيارى از انسان ها شده است. به قول معروف «آنچه براى پدران ما تجمل بود، امروز زندگى ما را تشكيل مى دهد و نام آن را پيشرفت گذاشته ايم.» زيرا حضور حالت مرگ انديشى از قلب ها به حاشيه رفته است.
كمى فكر كنيد اين اعمالى كه ما در زندگى هاى تجملى خود انجام مى دهيم و اين همه انرژى كه براى چنين كارهايى صرف مى كنيم، در نگاه دينى و از چشم پيامبر خدا (ص) چقدر پوچ و بى معنى است، آن وقت مى پرسند مرگ انديشى چه فايده اى دارد، ملتى كه مرگ را در كنار زندگى خود مزمزه نكند همه ى عمرش صرف زندگى دنيايى مى شود. اگر حقوقش دو برابر شد، به دنياى بيشتر نزديك مى شود و به فخر بيشترى گرفتار مى شود و بيشتر به ظاهر خود مى پردازد تا نظرها را بيشتر جلب كند و دنياى بيشترى به دست آورد و عملًا بر سختى هاى خود افزوده است، به گفته ى مولوى:
گر چه در خشكى هزاران رنگ ها است ماهيان را با يبوست جنگ ها است
اين جهان خود حبس جان هاى شما است هين رويد آنجا كه بستان شما است