«فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ»(212) آنچه را بدان مأمور شده اى آشكار كن و از مشركین اعراض نما (و به آنان اعتماد نكن) همانا ما تو را از شر استهزاء كنندگان كفایت كردیم.
پیامبر اسلام دعوت خود را در دامنه كوه صفا در كنار مسجدالحرام آشكار كرده و فرمود: اگر دعوت مرا بپذیرید حكومت و عزت دنیا و آخرت از شماست. ولى آنان مسخره كردند و نزد عموى حضرت (ابوطالب) آمدند و شكایت كردند كه محمد جوانان ما را فریب مى دهد، اگر خواهان پول و همسر و مقام است به او مى دهیم.
پیامبر به عموى خود گفت: سخن من پیام الهى است و من هرگز دست بردار نیستم. كفار از ابوطالب خواستند كه محمد را تحویل آنان دهد تا خودشان درباره او تصمیم بگیرند ولى ابوطالب نپذیرفت.(213)
خداوند به پیامبرش وعده داد كه ما استهزا كنندگان را كفایت كردیم و مسخره آنان اثرى در كار تو ندارد.
پیامبر اسلام در دعوت مردم به وحدت پیشگام بود و عقیده داشت اگر به تمام اهداف حق خود در مرحله اول دست نیافتیم از تلاش و دعوت براى رسیدن به بعضى از آنها خوددارى نكنیم. باید به عقائد صحیح دیگران و مقدسات طرف مقابل تا آنجا كه ممكن است احترام گذاشت و یكى از مراحل تبلیغ دعوت به مشتركات است.
بر این اساس پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله مامور مى شود اهل كتاب را به مشتركات دعوت كند:
سیره پیامبر اکرم(ص)
حجة الاسلام محسن قرائتی