معارف بوک

4- من نمى دانم كه در آینده چه بر من خواهد گذشت. «وَمَا أَدْرِي مَا يُفْعَلُ بِي »(207)
 پیامبر اسلام صلى الله علیه وآله از یك سو عاشقانه طالب گرفتن و شنیدن وحى بود و از سویى دیگر به خاطر آن كه مجموعه آیات را در شب قدر دریافت كرده بود، هنگامى كه جبرئیل آیات را به تدریج مى خواند پیامبر پیشخوانى مى كرد كه خداوند به او سفارش كرد پیش از آن كه وحى بر تو پایان یابد، بر خواندن قرآن شتاب مكن و از خدا بخواه كه علم تو را زیاد كند.
 از این سفارش چند نكته استفاده مى شود:
 1- آن جا كه موعد امرى فرانرسیده شتابزدگى و عجله جا ندارد و آنجا كه موضوعى قطعى شده، سرسنگینى و طفره رفتن معنا ندارد و لذا در قرآن، آیاتى به سرعت و سبقت فرا مى خواند(208) و آیاتى از عجله نهى مى كند.(209)
 2- براى علم و دانش نهایتى نیست و كلمه فارغ التحصیل معنا ندارد، زیرا پیامبرش مأمور مى شود كه از خدا بخواهد كه علمش زیاد شود.
 3- علم حقیقى قرآن است. زیرا در این آیه مى خوانیم: در خواندن قرآن عجله نكن. «لا تعجل بالقرآن» سپس مى فرماید «و قل ربّ زدنى