صفحه ٥٣

براى پیامبر باز كرد تا به مكتب و حلالها لطمه اى وارد نشود «قَدْ فَرَضَ اللَّهُ لَكُمْ تَحِلَّةَ أَيْمَانِكُمْ»(162)
 ضمنا پیامبر كه مأمور مى شود بخاطر جلب رضاى خانواده حلالى را بر خود حرام نكند این مأموریت هم همراه با توبیخ است كه چرا حلال خدا را بر خود حرام كردى؟! و هم همراه با محبت (اول آیه با كلمه «يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ» و آخر آیه با كلمه «وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ » پایان مى پذیرد).
 لطف خداوند به گونه اى است كه هم گذشته را جبران مى كند «غفور رحیم» و هم راه را براى آینده باز مى كند و مى فرماید: سوگندى كه یاد كردى كه از حلال استفاده نكنى با دادن كفاره آن را بشكن. شكستن سوگند شخص با دادن كفاره بهتر از شكستن قانون الهى براى طول تاریخ است.
 در سوره تحریم چند آیه در كنار هم آمده كه چون درسهاى بسیار فراوانى در آنها نهفته شده است لازم است با چند دقیقه حوصله به سراغ آن درسها رویم. ماجرا به این صورت است:
 در خانه پیامبر بعضى از حرف هایى را كه حضرت نزد همسرش به امانت سپرده بود و فرمود: این كلام را به كسى نگو! با كمال تأسف آن را گفت. خداوند پیامبر را آگاه كرد كه همسرت امانت دارى نكرد و سخن را فاش و خبرچینى كرد. پیامبر كه از طریق وحى مطلع شد گوشه اى از خبرچینى همسر را به همسرش اعلام كرد. و بخش دیگر