معارف بوک

 و حرف ما این است كه اگر نوشته نبود فورى تورات و انجیل را مى آوردند و مى گفتند نیست و با این عمل هم پایگاه خود را تقویت مى كردند، هم آبروى پیامبر اسلام را مى ریختند و هم از جنگ ها و جزیه ها و سایر مشكلات راحت مى شدند. ما از این كه مى بینیم یهودیان جنگ ها كردند و مسیحیان جزیه ها دادند ولى تورات و انجیل را پیش نكشیدند مى فهمیم كه نام و نشان بوده، گرچه در تورات و انجیل امروز، كه سخنانى از یاران عیسى و سخنانى از خود عیسى مخلوط شده، تغییراتى داده اند. بهترین نشانه این اختلاط، آن است كه عیسى یك انجیل آورد و ما امروز چندین انجیل داریم. به هر حال قرآن مى فرماید: علماى یهود و نصارى، پیامبر اسلام را همچون فرزندانشان مى شناختند. جالب اینكه بعضى از آنان پیش از ظهور و آمدن پیامبر اسلام به خود نوید مى دادند كه با كمك كتاب و پیامبر جدید بر دشمنان پیروز مى شوند؛ «وَكَانُوا مِن قَبْلُ يَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوا»(332) لیكن همین كه پیمبرى كه آن را شناخته بودند نزدشان آمد، به او كافر شدند.