صفحه ٥٣

دنيا مى كنند در حالى كه اميرالمؤمنين (ع) مى فرمايند:
 «وَاعْلَمْ يا بُنَيَّ! انَّ الرِّزْقَ رِزْقانِ: رِزْقٌ تَطْلُبُهُ وَ رِزْقٌ يَطْلُبُكَ فَإِنْ انْتَ لَمْ تَأْتِهِ اتاكَ ... انَّ لَكَ مِنْ دُنْياكَ، ما اصْلَحْتَ بِهِ مَثْواكَ» «1» اى فرزندم! بدان كه رزق، دو رزق است: رزقى كه تو به دنبال آن هستى و رزقى كه آن به دنبال تو است، رزقِ نوع دوم طورى است كه اگر هم به سوى آن نروى، به سوى تو مى آيد .... دنياى تو براى تو همان قدر است كه قيامتت را اصلاح كند.
چنانچه ملاحظه مى فرمائيد حضرت مى فرمايند رزق حقيقى تو، به تو مى رسد سعى كن دنيا را وسيله ى آبادانى قيامت خود قرار دهى و در همين راستا رسول خدا (ص) مى فرمايند: «انَّ الرِّزْقَ لَيُطالِبُ الْعَبْدَ اكْثَرَ مِمّا يَطْلُبُهُ اجَلُهُ» «2» رزق انسان در جستجوى اوست، بيش از آن كه اجلش به دنبال اوست. و نيز از آن حضرت داريم: «لَوْ أَنَّ عَبْداً هَرَبَ مِنْ رِزْقِهِ لَاتَّبَعَهُ رِزْقُهُ حَتَّى يُدْرِكَهُ كَمَا أَنَّ الْمَوْتَ يُدْرِكُهُ». «3» اگر بنده ى خدا از رزقش فرار هم بكند، رزقش او را دنبال مى كند تا به او برسد، همان طور كه مرگ، انسان را دنبال مى كند تا به او برسد. آيا