آنچه براي ما مهم است توجه به نقش امويان در هَدم اسلام و تلاش حضرت علي علیه السلام و امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام در جلوگيري از نقشهي آنها است تا جهان اسلام خط مکتب اسلام را از خط آنها جدا نمايند و آن حرکات و افکار به اسم اسلام تمام نشود.
تفاوت نگاه به خليفهي اول و دوم و سوم با نگاه به معاويه از آن جهت است که معاويه نسبت به خلفاء، رويکرد ديگري دارد به همين جهت در موقعي که حضرت علي علیه السلام خلافت را به دست داشتند همهي همّت خود را بر آن گذاردند که جامعه را از فتنهي معاويه آگاه کنند. در خطبهي 162 نهج البلاغه هست که يکي از ياران حضرت اشاره به حوادث بعد از رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله ميکند و از ايشان ميپرسد: چگونه مردم شما را از اين مقام که شايستهتر از بقيه بوديد باز داشتند؟ حضرت خطاب به او فرمودند: اي برادر اسدي اين حرف در چنين شرايطي حرف نسنجيدهاي است و پس از اشاره به واقعهاي که گذشت ميفرمايند: فعلاً از غارتي که صداي آن در گوشه و کنار بلند است سخن بگو که آن داستان پسر ابي سفيان است و نفاقي که در ميان است و تلاشي که ميخواهند با آن نور خدا را خاموش کنند.
آفت خلط امويان با اهل سنت
درست است که با طرح سقيفه و غفلت از غدير و بيتوجهي به حاکميت امام معصوم، مسيري شروع شد که ناخواسته به جريان حاکميت فرهنگ اموي ميدان داد ولي آنچه موجب خوشحالي حضرت
راز شادي امام حسین علیه السلام در قتلگاه
راز شادي امام حسین علیه السلام در قتلگاه