و آشتى دادن مطالبى را بیان مى كنیم:
در قرآن واژه هاى: صلح، «والصُّلحُ خَیر»(166)، اصلاح، «واَصلِحوا ذاتَ بینكم»(167)، تألیف قلوب، «فَاَلّف بین قلوبكم»(168)، توفیق، «اِن یُریدا اِصلاحاً یُوَفِّق اللَّه بینهما»(169) و سِلم، «اُدخلُوا فِى السِّلم كافّة»(170) بكار رفته كه نشان دهنده توجّه اسلام به صلح و صفا و زندگى مسالمت آمیز و شیرین است.
اهمیّت آشتى
از نعمتهاى الهى كه خداوند در قرآن مطرح كرده است، اُلفت میان دلهاى مسلمانان است. «كُنتم اَعداء فَاَلّفَ بین قلوبكم»(171) به یاد آورید كه شما قبل از اسلام با یكدیگر دشمن بودید، پس خداوند میان دلهاى شما الفت برقرار كرد. چنانكه میان قبیله اوس و خزرج یكصد و بیست سال درگیرى و فتنه بود و اسلام میان آنان صلح برقرار كرد.
اصلاح و آشتى دادن، زكات آبرو و سبب دریافت بخشودگى و رحمت از جانب خداوند است. «ان تُصلحوا و تتّقوا فانّ اللَّه كان غفوراً رحیماً»(172) هر كس واسطه گرى خوبى میان مسلمین انجام دهد، پاداشِ در شأن دریافت خواهد كرد.