صفحه ١٠٥

 9- تعجّب از كسانى است كه دیگران را غیبت مى ‏كنند و یا بدان گوش مى ‏سپارند. «أیحبّ احدكم...»
 10- غیبت حرام است، از هر سنّ ونژاد و مقامى كه باشد. («احدكم» شامل كوچك و بزرگ، مشهور و گمنام، عالم و جاهل، زن و مرد و... مى ‏شود)
 11- مردم باایمان برادر وهمخون یكدیگرند. «لحم اخیه»
 12- آبروى انسان مثل گوشت بدن او وسیله قوام اوست. «لحم اخیه...»
 13- كافر غیبت ندارد. (چون كافر، برادر مسلمان نیست) «لحم اخیه»
 14- همان گونه كه مرده قدرت دفاع از خود را ندارد، شخصى كه مورد غیبت است نیز چون حاضر نیست، قدرت دفاع از خود را ندارد. «میتاً»
 15- اگر از بدن زنده قطعه ‏اى جدا شود، امكان پر شدن جاى آن هست، ولى اگر از مرده ‏اى چیزى كنده شود، جاى آن همچنان خالى مى‏ ماند. آرى، غیبت، آبروى مردم را بردن است و آبرو كه رفت دیگر جبران نمى‏ شود. «لحم اخیه میتاً»
 16- غیبت كردن، درّندگى است. «یأكل لحم اخیه میتاً»
 17- غیبت كردن، با تقوى سازگارى ندارد. «لایغتب... واتّقوا اللَّه»
 18- در اسلام بن‏ بست وجود ندارد، با توبه مى‏ توان گناه