صفحه ١٠١

 است. «ان تَسخروا منّا فانّا نَسخرُ منكم كما تَسخرون»(205)
 ج: روز قیامت براى مسخره كنندگان روز حسرت بزرگى است. «یا حَسرَةً على العِباد ما یأتیهم من رسولٍ الاّ كانوا به یَستهزؤن»(206)
 د: در حدیث مى‏ خوانیم: مسخره كننده با بدترین وضع جان مى‏ دهد. «ماتَ بِشَرّ مَیتَة»(207)
 ه : امام صادق علیه السلام فرمود: كسى كه بر مؤمنان طعنه مى‏ زند یا كلامشان را ردّ مى‏ كند، خدا را ردّ كرده است.(208)
 
 خاطره‏
 * یكى از كارهاى مبارك رسول خدا صلى الله علیه وآله تغییر نام افراد و مناطقى بود كه داراى نامى زشت بودند.(209) زیرا نام‏هاى بد، وسیله‏ اى براى تمسخر و تحقیر مى ‏شوند.
 * عقیل برادر حضرت على علیه السلام بر معاویه وارد شد، معاویه براى تحقیر او گفت: درود بر كسى كه عمویش ابولهب لعنت شده قرآن است! عقیل نیز فورى پاسخ داد: درود بر كسى كه عمّه او «حمّالة الحطب» است. (یعنى زن ابولهب كه دختر عمّه معاویه بود)(210)