9- گرایش به مذهب، امرى فطرى است كه خداوند در انسان به ودیعه گذاشته است. «حَبّبَ الیكم الایمان...» (در روایات مى خوانیم: دوست داشتن حقّ و علاقه به اولیاى خدا و مؤمنین، از الطاف ویژه خداوند است)
10- محبّت به ایمان هست، ولى جبر و تحمیل ایمان نیست. «حَبّبَ الیكم الایمان...»
11- ایمان، زینت دلهاست، «و زَیّنَه فى قلوبكم» همان گونه كه كوهها، دریاها، معادن، گلها و آبشارها وهمه آنچه روى زمین است، زینت زمین است. «انّا جَعلنا ما على الارض زینةً لها» (آرى، زینت انسان، كمالات معنوى اوست و جلوه هاى مادّى، زینت زمین هستند)
12- تولّى و تبرّى باید در كنار هم باشد، اگر ایمان را دوست داریم باید از كفر، فسق و عصیان نیز بیزار باشیم. «حَبّبَ الیكم الایمان... كَرّهَ الیكم الكفر...»
13- انكار قلبى و انگیزه فاسد، مقدّمه طغیان انسان است. ابتدا فرمود: «الكفر» و سپس «الفسوق و العصیان»
14- كفر، تغییر فطرت انسانى است. «حَبّبَ الیكم الایمان... كَرّهَ الیكم الكفر...»
15- آفات ایمان، كفر، فسوق و عصیان است. «حَبّب الیكم الایمان... كرّه الیكم الكفر...»
16- تنفّر از بدىها، فطرى است. «كَرّهَ الیكم الكفر و الفسوق و العصیان...» و این تنفّر، مایه رشد انسان