3- گاهى در مورد آزار دهندگان به انبیا و سركشان از دستورات آنان بكار مىرود. (در قرآن به بنى اسرائیل كه فرمان حضرت موسى علیه السلام را انجام نمى دادند و حضرت را زجر مى دادند گفته شده است) «قالوا یا موسى انّا لن ندخلها... القوم الفاسقین»(80)
4- گاهى به كسانى كه طبق قانون الهى داورى و قضاوت نمى كنند، فاسق گفته شده است. «و مَن لم یحكم بما اَنزلَ اللّه فَاولئك هم الفاسقون»(81)
5 - گاهى به حیله گران فاسق گویند. «...بما كانوا یَفسقون»(82)
6- گاهى به كسانى كه وظیفه مهم امر به معروف و نهى از منكر را رها مى كنند گفته مى شود. «اَنجَینا الّذین یَنهَونَ عن السوء و اَخَذنَا الّذین ظلموا... بما كانوا یَفسقون»(83)
7- گاهى به كسانى كه خانه، تجارت، فامیل و مادّیات را بر جهاد در راه خدا ترجیح مى دهند، فاسق گفته مى شود. «ان كان آبائكم... اَحبّ... واللّه لا یَهدِى القومَ الفاسقین»(84)
8 - گاهى به انحرافات جنسى و شهوترانى هاى ناروا گفته مى شود. (قرآن به قوم لوط كه گناه لواط را در مجالس علنى و بى پروا انجام مى دادند، لقب فاسق داده است) «رِجزاً من السماء بما كانوا یَفسقون»(85)