غیر خدا هر كس كه باشد، كارهاى كم و معیوب را از انسان نمى پذیرد، بگذریم كه پاداشهاى مردمى در یك كف زدن، سوت كشیدن، صلوات فرستادن و... خلاصه مى شود.
امّا خداوند هم كار كم را مى پذیرد؛ «فَمَن یَعمَل مِثقالَ ذَرّةٍ خَیراً یَرَه» هم كار معیوب را؛ چنانكه در دعاى تعقیبات نماز مى خوانیم: پروردگارا! اگر در ركوع و سجود نماز من نقصى بود، نمازم را با همان نقصها پذیرا باش!
خداوند عیبها را مى پوشاند و خوبىها را نشان مى دهد. «یا مَن اَظهر الجَمیل و سَتر القبیح»
خداوند به بهشت جاودان مى خرد و دیگران كار ما را به احساسات زود گذر.