در این سوره مسائلى مطرح شده كه در سوره هاى دیگر نیست. از جمله:
1- پیشى نگرفتن از پیامبر صلى الله علیه وآله و آداب برخورد با آن حضرت و هشدار به كسانى كه بى ادبند.
2- مسخره كردن و نام بد نهادن، سوءظن، تجسّس و غیبت كه در یك جامعه ایمانى حرام است، در این سوره از آنها نهى شده است.
3- اُخوّت و برادرى، دستور اصلاح، بسیج عمومى بر ضد یاغى، میانجىگرى عادلانه، تحقیق درباره خبرهاى رسیده از افراد مشكوك و تعیین ملاك برترى كه در یك جامعه ایمانى لازم است، در این سوره آمده است.
4- در این سوره، جامعه ایمانى كه در آن درجات مسلمین از مؤمنین مشخّص و ملاك ارزشها، تقوى و آن چه محبوب است، ایمان و آن چه مورد تنفّر است، كفر و فسق و گناه بیان شده ومحور جامعه را قسط و عدل مىداند.
5 - جامعه ایمانى در این سوره، وامدار خدا وعاشق پیامبرصلى الله علیه وآله است كه واسطه هدایت او شده و هرگز ایمان خود را منتّى بر خدا و رسول صلى الله علیه وآله نمىداند.
6- در جامعه ایمانى این سوره، مردم باید تابع پیامبر باشند و هرگز توقّع تبعیّت پیامبر از مردم را نداشته باشند.