گردش ثروت
اسلام براى «ثروت هاى راکد» و خارج از گردش، مالیات خاصّى قائل شده (مانند تعلّق زکات به طلا و نقره مسکوکى که یک سال بر آنها بگذرد) و از این طریق در عمل تشویق به گردش ثروت ها کرده است. در آیات قرآن نیز مذمّت شدیدى از ثروت اندوزان و کسانى که ثروتشان را راکد ساخته و در راه بندگان به کار نمى گیرند شده است.
گذشته از این در احادیث اسلامى تشویق زیادى به تجارت، کشاورزى، دامدارى، و صنایع شده، و روایات متعددى در هریک از این امور در کتب معتبر حدیث دیده مى شود و از آنها به خوبى روشن مى گردد که مقصود اسلام «تحرّک هر چه بیشتر تمام سرمایه هاى انسانى و مالى اجتماع، در راه منافع عمومى بندگان خداست».
رباخوارى
براى تحکیم پایه کارهاى تولیدى رباخوارى شدیداً در اسلام ممنوع شده تا کسى بدون کار و تولید و تنها از راه سود پول به زندگى خود ادامه ندهد.
گذشته از این، رباخوارى عامل مؤثّرى براى به هم خوردن توازن ثروت و گسترش فاصله و شکاف میان طبقه ثروتمند و طبقه ضعیف، است زیرا رباخوارى از یک سو اموال ثروتمندان را به طرز نادرستى افزایش سریع مى دهد و از سوى دیگر طبقات پائین را روز به روز ضعیف تر ساخته و آخرین رمق را از آنها مى گیرد.
اسلام رباخوارى را از گناهان کبیره مى داند و هیچ کس نمى تواند