صفحه ٧٩

    2 - رابطه انسان ها با یکدیگر
در این فصل دستورات و مقرّرات اسلامى مربوط به اجتماع مطرح مى شود. اسلام با دستورهاى ویژه خود، به پیروان خود مى آموزد چگونه باشند، چگونه زندگى کنند، و وظایف خود را در برابر اجتماع چگونه ادا نمایند.
حقوقى که مسلمان به انجام آن موظف است بسیار وسیع، گسترده و متنوع است.
از حقّ استاد و معلّم، پدر و مادر، دوستان و همسایگان، «برادران دینى و همنوعان به طور کلى» گرفته، تا حقوقى مانند حقّ حیوانات و امثال آن.
از نظر اسلام انسان به عنوان یک عضو از اعضاى پیکر اجتماع، تا آن جا اهمیّت دارد که «چیزى با خون و جان او برابرى نمى کند».
قرآن مجید مى فرماید:
( مَنْ قَتَلَ نَفْسَاً بِغَیْرِ نَفْس أَوْ فَسَاد فِى الأَ رْضِ فَکَأَنَّما قَتَلَ الناَّسَ جِمِیعاً وَ مَنْ اَحیَاهَا فَکَأَنَّمَا أَحْیَا النَّاسَ جَمِیعاً; هرکس انسانى را بدون ارتکاب قتل یا فتنه