رهبرى مسلمانان را به آنها اختصاص مى داد، مطالعه تاریخ و منابع حدیث اسلامى نشان مى دهد که هیچ یک از یاران پیامبر(صلى الله علیه وآله) در علم، دانش، تقوا، فضیلت و سایر صفات عالى انسانى به پایه على(علیه السلام)نمى رسیدند.
وظایف و شرایط امام(علیه السلام)
رهبرى در اسلام شرایط سنگینى دارد. رهبر و پیشواى الهى باید از همه مردم آگاه تر، داناتر، و شجاع تر باشد و چنان که گفتیم از هرگونه گناه، خطا و اشتباه مصونیّت داشته باشد.
پیامبر و امام در عین این که «رهبرى مذهبى» را بر عهده دارند، از نظر حکومت اسلامى به عنوان «رهبر اجتماع» تمام وظایف و مسؤولیّت هاى حکومت را به عهده دارند و داراى صفات و شایستگى هاى لازم براى چنین مسؤولیّتى خواهند بود.
پیامبر بنیان گذار دین و امام حافظ آن است، و هر دو از طرف خداوند تعیین مى شوند، با این تفاوت که بر پیامبر «وحى» نازل مى گردد، ولى امام تنها وارث علوم و دانش هایى است که بر پیامبر نازل شده و وحى بر او نازل نمى گردد اما به همه کلیّات و جزئیّات آیین او احاطه کامل دارد. امام همچون پیامبر نقش سازندگى خاصّى دارد و از هرگونه فداکارى و بهره بردارى از امکانات گوناگون به سود جامعه اسلامى فروگذار نمى کند.
نقش امام حسین(علیه السلام) در مبارزه با منافقان و واژگون کردن دستگاه هاى ظلم و بیدادگرى، و نقش امام باقر و امام صادق(علیهما السلام) در نشر